بانو شکردخت، پزشک (در زمینه میراث پزشکی ابن سینا)، محقق، مادر، مخترع… نمادی از پایداری و شجاعت.
در سریال معرفی بانوان پیشکسوت و نمونه فارسی زبان! این بار تمرکز بر بانو شکردخت، پزشک (در حوزه میراث پزشکی ابن سینا)، محقق، مادر، مخترع… نمادی از پایداری و شجاعت است.
امروز درباره زنی صحبت می کنیم که در میان شعله های جنگی که در کوه های دوردست دیکندی شعله ور شده بود، چشمانش را به جهان گشود. او دوران کودکی خود را در قلمرو مهاجرت و بی تابعیتی در ایران گذراند و پس از بازگشت به وطن به یکی از گنجینه های واقعی آن تبدیل شد.
بله، صحبت از بانو شکردخت جعفری است. این بانوی سرشار از اشتیاق، پس از پایان تحصیلات عالی در ایران، پایه رادیولوژی مدرن را در افغانستان گذاشت و پیش از پیوستن به دانشگاه ساری در انگلستان برای ادامه تحصیل، استاد دانشگاه پزشکی کابل شد. او با افتخار دو اختراع قابل توجه و ارزشمند در مقیاس جهانی و همچنین انتشار ده ها مقاله علمی در زمینه تحقیقات و درمان سرطان را داراست.
به نظر می رسید قدرت ابدی سرنوشت این زن مبتلا به سرطان را از همان ابتدای زندگی اش گره زده است. او پدرش را بر اثر این بیماری از دست می دهد و متعاقباً خودش با آن مبارزه می کند. شجاعت و استواری بانو در این است که حتی با وجود مسئولیت های مادری، برای نجات بشریت از این بیماری مهلک، یک بار هم از مسیر تحقیق و کشف غافل نشد. در حالی که اکثریت قابل توجهی از مردم روی زمین با شنیدن نام این مصیبت تسلیم می شوند و به سرنوشت شومی تسلیم می شوند، او قاطعانه راه می رود، می جنگد و برای یافتن راه هایی برای غلبه بر آن تحقیق می کند. در واقع، تجربیات زندگی افراد تأثیر عمیقی در شکل گیری شخصیت آنها دارد و این در سفر این زن به وضوح مشهود است. او که در محیطی مملو از نابرابری، خفقان و ستم بی‌اساس به دنیا آمده است، تجربه‌های مهاجرت دوران کودکی و ادامه تحصیل در شرایط مهاجرت در ایران، همراه با مجموعه‌ای از چالش‌ها و سختی‌های روزمره، شخصیت او را در کوره‌های آتشین شکل داده است. قاطعیت، بسیار شبیه فولاد آبدیده. او به عنوان شخصیتی دانشمند، دلسوز و کوشا ظاهر شده است.
در دوره بیست ساله حکومت کرزی احمدزی، علیرغم دخالت همه ملت ها و کمک های سرسام آور به کشور ما، و علیرغم عدم دسترسی سالانه هزاران بیمار به درمان، و کسانی که توانایی مالی داشتند سرگردان به هند و پاکستان می گردند. دولت نتوانست حتی یک مرکز استاندارد درمان سرطان ایجاد کند. با این حال، کشف “آلا” – دستگاه اندازه گیری دقیق تشعشع برای بیماران سرطانی – نام این زن را دارد. این نمونه بارز شجاعت زنی است که با دانش و خرد خود به دنبال به چالش کشیدن هنجارهای مردسالارانه، نابرابری های اجتماعی و اشکال مختلف عقده های برتری است. هدف او این است که مشروعیت تلاش‌های بی‌وقفه شبانه روزی را به قلب جامعه بیاورد و موانع بی‌پایه‌ای را که مانع از تلاش‌های محرومان می‌شود، درهم بشکند.
بانو شکردخت جعفری با تلاش بی دریغ خود موفق به دریافت جایزه زنان مبتکر 2016 انگلستان شد. او با دریافت جایزه نقدی این جایزه، مرحله صنعتی شدن نتایج تحقیقات علمی خود را انجام داد و اولین نمونه صنعتی دستگاه استاندارد اندازه‌گیری تشعشع برای بیماران سرطانی را با موفقیت ایجاد کرد. وی در حال حاضر به عنوان یکی از اعضای هیات علمی دانشگاه ساری انگلستان فعالیت می کند و به همراه خانواده خود در انگلستان به زندگی خود ادامه می دهد. امید است که نظام صحی افغانستان به پاس خدمات ایشان به مردم مظلوم کشورمان در عرصه درمان سرطان، همانند این افراد نخبه، از توان و توان جذب و به کارگیری زحمات علمی قدردانی و بهره مند گردد. مشارکت های علمی
انجمن فارسی زبانان فرامرزی همیاری
دوستانی که علاقه مند به کتاب جدید خود هستند می توانند آن را از طریق لینک آمازون خریداری کنند.
سفر زن افغانستانی: از پناهنده تا پیشگام سرطان